Kościół wzniesiono w latach 1690–1699 z inicjatywy Marii Kazimiery, żony Jana III Sobieskiego, jako dziękczynne wotum za jej uzdrowienie, które uznała za cudowne.

Świątynia łączy się z XVIII-wiecznym klasztorem o dwóch kondygnacjach, wyposażonym w dzwonnicę. Pomiędzy budynkami rozciąga się czworoboczny dziedziniec