Ostoja w Szklarni to jedna z wielu unikatowych atrakcji przyrodniczych Lasów Janowskich. Konik biłgorajski jest potomkiem tarpanów, które żyły do końca XVIII wieku w Puszczy Białowieskiej.
Ostatnie sztuki tarpana zachowały się jeszcze na początku XIX wieku w zwierzyńcu Zamoyskich pod Szczebrzeszynem i niedługo później skrzyżowane zostały z domowymi końmi okolicznych chłopów. Tak narodziła się nowa rasa nazwana później konikiem biłgorajskim. Na jej opisanie trzeba było jednak czekać do 1914 roku.
Koniki biłgorajskie charakteryzują się myszatą maścią z ciemną pręgą wzdłuż grzbietu i niekiedy na kończynach. Są niezwykle wytrzymałe, płodne i odporne na choroby. Mają stosunkowo małe wymagania paszowe i co ciekawe są całkiem towarzyskie.
Przed wojną badania nad tą rasą prowadził badania profesor Tadeusz Vetulani, który nazywał je konikami polskimi. Z jego inicjatywy rozpoczęto nawet próby odtworzenia tarpana leśnego, lecz próby te zostały udaremnione przez zniszczenie miejscowych stadnin w czasie wojny.
Obecnie populacja konika biłgorajskiego liczy w całej Polsce liczy około 600 sztuk. Ostoja w Szklarni w Lasach Janowskich powstała w latach 80-tych ubiegłego wieku w oparciu o ocalałe po wojnie koniki pozyskane od miejscowych rolników. Konik biłgorajski jest niewątpliwie powodem do dumy dla polskich hodowców. Rasa ta uznawana jest bowiem za unikalny w skali światowej relikt przyrodniczo-hodowlany.
